مروري بر روش هاي اندازه گيري اتفاقات ناخواسته در نظام سلامت و بررسي نقاط ضعف و قوت آن ها

An overview of methods for identifying and measuring adverse events in healthcare and their strengths and weaknesses

سابقه و هدف: در نظام سلامت براي بررسي و اندازه گيري اتفاقات ناخواسته، روش هاي متعدد و مختلفي وجود دارد كه در اين پژوهش به آن ها اشاره و نقاط ضعف و قوت هر يك مورد بررسي قرار مي گيرد. منابع اطلاعاتي و روشهاي انتخاب منابع: جهت انجام مطالعه مروري مزبور از روش كتابخانه اي و جستجوي اينترنتي استفاده شده است. براي انجام جستجو بانك هاي اطلاعاتي Medline، Google Scholar و بانك هاي اطلاعاتي فارسي مورداستفاده قرار گرفت. تركيب مطالب و نتايج: روش هاي متعدد و مختلفي براي بررسي اتفاقات ناخواسته وجود دارد كه هر كدام داراي نقاط ضعف و قوتي مي باشند. مطالعه پرونده بيماران از شايع ترين روش ها مي باشد كه با وجود آن كه روشي نسبتاً گران و زمان بر است اما براي اندازه گيري ميزان اتفاقات مناسب مي باشد اگر چه ممكن است باعث ارزيابي كمتر ميزان اين اتفاقات گردد. همچنين اين روش براي يافتن علل ريشه اي خطاها مناسب نيست. روش شايع و مهم ديگر استفاده از نظام ثبت اتفاقات و خطاها مي باشد كه براي بررسي علل ريشه اي اتفاقات مناسب بوده اگر چه براي اندازه گيري ميزان آن ها مناسب نيست. ديگر روش هاي شايع عبارتند از : استفاده از پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده مستقيم و بررسي شكايات. نتيجه گيري: هيچ روشي به تنهايي براي بررسي و اندازه گيري اتفاقات ناخواسته كافي نبوده و جوابگوي همه نيازها نيست. لازم است تركيبي از روش هاي موجود مورد استفاده قرار گيرد. اينكه چه تركيبي مناسب تر است موضوعي است كه بر اساس نياز و هدف مطالعه و زمان و منابع موجود مشخص مي گردد.

Background: A variety of methods are available for identifying and measuring adverse events and medical errors in healthcare. The aim of this study is to review these methods with their strengths and weaknesses. Methods: Electronic databases including Medline, Embase, Google Scholar and Iran Medex were searched to identify and summaries relevant studies. Results: Different methods have been used to identify adverse events and their nature, causes and consequences. Record review seems to be the most common and the best method for measuring the rate and consequences of adverse events. However, this method is relatively expensive and time consuming and still underestimates the rate of adverse events. It is also not suitable for identifying the underlying causes of adverse events. The other method commonly used is reporting system including critical incident reporting system. This method is relatively cheap and more suitable for exploring the underlying causes of adverse events, but it is not suitable for identifying the rate of adverse events as it may underestimate many adverse events. Other methods include critical incident technique, interview, questionnaire, direct observation and review of claims and none of them are suitable for identifying the rate of adverse events but they might be useful for other purposes including assessment of the causes of adverse events. Conclusion: Several methods can be used for study of adverse events. No single method can serve all purposes. Each method has some strengths and weaknesses. Using a combination of methods is more suitable, but this approach is more expensive and time consuming. Which combination of methods are more appropriate, depends on several factors including the aim of the study and resources available.