عنوان مقاله :
اثر تمرينات مقاومتي بر برخي فاكتورهاي قلبي تنفسي در مردان مبتلا به ديابت نوع 2
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Resistance Training on Cardio Respiratory Factors in Men with Type 2 Diabetes
پديد آورندگان :
قلاوند، اكبر دانشگاه شهيد چمران اهوز - داشكده تربيت بدني , شاكريان، سعيد دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي ورزشي , رضايي، روح اله دانشگاه آزاد اسلامي واحد انديشه - دانشكده فني و حرف هاي سما , حجت، شهلا دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي ورزشي , سرشين، امير دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
ديابت نوع 2 , تمرينات قدرتي , حجم هاي ريوي , شاخص هاي آنتروپومتريك
چكيده فارسي :
زمينه و اهداف: فعاليت بدني يكي از اركان درمان ديابت مي باشد. به همين منظور مطالعه حاضر با هدف بررسي اثر تمرينات قدرتي بر برخي شاخص هاي آنتروپومتريك و فاكتورهاي قلبي تنفسي در مردان ديابتي نوع 2 صورت گرفت.
مواد و روش ها: در اين تحقيق نيمه تجربي از بيماران مراجعه كننده به كلينيك ديابت بيمارستان گلستان اهواز 20 مرد ديابتي نوع 2 با ميانگين سني 4 /3±0/ 46 سال و قند خون ناشتاي 5/ 31±75/ 148 ميلي گرم بر دسي ليتر كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب و به صورت تصادفي به 2 گروه 10 نفره (تمرينات قدرتي و كنترل) تقسيم شدند. تمرينات ورزشي سه بار در هفته و به مدت هشت هفته انجام شد. در پيش و پس آزمون شاخص هاي آنتروپومتريك، VO2max، حجم هاي ريوي (FVC و FEV1) اندازه گيري شد. براي تحليل تغييرات شاخص هاي اندازه گيري شده از روش آماري T-Test و سطح معني داري 0/05>P استفاده شد.
يافته ها: پس از دوره تمرين، كاهش معني داري در ميانگين نسبت دور كمر به دور لگن (0/021=P) و افزايش معني داري در (VO2max (P=0.031 در گروه تمرينات قدرتي مشاهده شد. همچنين تفاوت معني داري در اختلاف مقادير ايجاد شده در شاخص هاي درصدچربي بدن (0/048=P) و نسبت دوركمر به دورلگن (0/021=P) بين دو گروه مشاهده گرديد.
نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي اين مطالعه، به نظر مي رسد تمرينات قدرتي مي تواند روش موثري در بهبود شاخص هاي آنتروپومتريك و VO2max در بيماران ديابتي نوع 2 باشد.
چكيده لاتين :
Objective: Physical activity is one of the main pillars of diabetes management. The aim of this study is to investigate the effect of resistance training on anthropometric indices and cardio respiratory factors in men with type 2diabetes.
Methods: In this semi- experimental study 20 men with type 2 diabetes with mean age; 46±3.4 years and fasting blood sugar 148.75±31.5 mg/dl that met the inclusion criteria were selected. The participants were randomly assigned into the resistance training group (N=10) and control group (N=10). Resistance exercise training program was performed for 8 weeks and 3 sessions per week. Anthropometric indices، VO2max، and Respiratory Volume (FVC and FEV1) were measured before and after the intervention. To analyze the measured parameter's changes used t-tests at P<0.05 significant levels.
Results: After the 8 weeks، it was observed a significant decrease in Waist to Hip Ratio (P=0.021) and significant increase in VO2max (P=0.031) in resistance group. Also، there was a significant difference in Percent Body Fat (P=0.048) and Waist to Hip Ratio (P=0.021) between 2 groups.
Conclusion: The findings of this study confirm the positive influence of resistance training to anthropometric indices and VO2max in men with type 2 diabetes.
عنوان نشريه :
نشريه دانشگاه علوم پزشكي البرز
عنوان نشريه :
نشريه دانشگاه علوم پزشكي البرز