عنوان مقاله :
بررسي مقايسه اي ميزان فراواني آنتي بادي هاي IgGو IgM ضد توكسوپلاسما گوندي در بيماران لوسميك
عنوان به زبان ديگر :
Frequency of Anti-Toxoplasma IgM and IgG Antibodies in Leukemic Patients
پديد آورندگان :
غروي، محمدجواد دانشگا علوم پزشكي ايران - دانشكده پيراپزشكي - گروه انگل شناسي پزشكي , روزبهاني، مونا دانشگاه علوم پزشكي البرز - دانشكده پزشكي - گروه انگل شناسي پزشكي , مانده، زينت دانشگا علوم پزشكي ايران - دانشكده پيراپزشكي
كليدواژه :
توكسوپلاسما گوندي , لوسمي , آنتي بادي هاي IgGو IgM
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: توكسوپلاسما گوندي عامل توكسوپلاسموز، تك ياخته اي است درون سلولي اجباري كه قدرت آلوده كردن اكثر مهره داران خونگرم را دارد. در افراد لوسميك كه تحت شيمي درماني قرار مي گيرند به علت كاهش سطح سيستم ايمني بدن احتمال فعال شدن مجدد اين عفونت نهفته وجود دارد. هدف اين مطالعه ارزيابي تغييرات ايمونوگلوبين هاي IgG و IgM ضدتوكسوپلاسما در بيماران لوسميك بود.
مواد و روش ها: در يك مطالعه توصيفي-مقطعي، از 170 بيمار لوسمي كه تحت شيمي درماني بودند نمونه سرمي تهيه گرديد و با روش ELISA(Enzyme Linked ImmunoSorbent Assay) تيتر آنتي بادي هاي IgG و IgM ضدتوكسوپلاسما اندازه گيري شد.
يافته ها: از 170 نمونه سرمي بيماران لوسميك آزمايش شده با روش ELISA، 96 نفر (56/4%) داراي آنتي بادي IgG ضد توكسوپلاسما گوندي بودند،كه 41/6%مربوط به جمعيت مردان و58/4% مربوط به زنان بوده است. همچنين 10 نفر داراي آنتي بادي IgM بودند كه 30% مربوط به مردان و 70% مربوط به زنان تحت مطالعه بوده است.
نتيجه گيري: انگل توكسوپلاسما بايد به عنوان يكي از عوامل مهم عفوني بخصوص در عود و يا عفونت مجدد و ظهور آنتي ژن انگل در نسج و خون افراد تحت مداواي انواع لوسمي ها مورد توجه قرار گيرد و پزشك درمانگر مراقبت لازم را از اين منظر نيز مورد لحاظ قرار دهد.
چكيده لاتين :
Aim: the efficacy and safety of combined therapy with anticholinergics and alpha blockers in comparison with alpha blockers monotherapy among patients with BPH.
Methods: We conducted a single blinded RCT and 80 patients with BPH who referred to Ali-ebn-abitaleb، Zahedan were included. One group received 0.4 mg/d Tamsulosin in addition to Tolterodine and the other group received the same doses of Tamsulosin in addition to placebo. Both groups were evaluated before and 6 months after treatment with special attention to clinical symptoms، life quality improvement and treatment satisfaction. SPSS was applied for data analysis.
Results: There is no significant difference between these two groups of patients’ demographics and basic indices such as PVR، PSA and the volume of prostate. IPSS was significantly improved among patients who received Toltrodine (p=0.0008) whereas both groups showed same score before treatment.
Conclusion: It seems that combined therapy with anticholinergics and alpha blockers is a safe and efficient regimen among patients with BPH، either as primary or alternative treatment after the failure of conventional treatments.
عنوان نشريه :
نشريه دانشگاه علوم پزشكي البرز
عنوان نشريه :
نشريه دانشگاه علوم پزشكي البرز