پهنه بندي خطر زمين لغزش با استفاده از روش F-AHP و ارائه راهكارهاي مقتضي پيشگيري آن (مطالعه موردي: حوزه آبخيز نكارود)

Landslide hazard zonation using F-AHP method and proposition of appropriate preventive procedures (A Case Study: Nekaroud watershed

هدف نهايي هر تحقيق در مورد فرايندهاي توده اي دامنه ها، تهيه نقشه پهنه بندي و تقسيم بندي منطقه مورد مطالعه به مناطقي با درجات مختلف خطر با هدف كاهش آسيب هاي ناشي از آنها است. اين تحقيق با استفاده از روش F-AHPدر محيط GIS در حوزه آبخيز نكارود در استان مازندران انجام گرفته است. بعد از مقايسه زوجي مشخص شد كه زيرشاخص هاي شيب بيش از30%، جهت شمالي، ارتفاع بيش از1700متر، زيرشاخص 0- 200متر در شاخص فاصله از گسل، زيرشاخص 0-50 متر در شاخص فاصله از رودخانه، كاربري مسكوني و بارش بيش از 600 ميلي متر نسبت به زيرشاخص هاي گروه خودشان از وزن بيشتري برخوردار شدند كه اين سبب افزايش زمين لغزش شده است. در اين حوزه سنگ آهك زيادي وجود دارد كه در كم كردن لغزش موثر است. بخش اعظم قسمت هاي مركزي حوزه مستعد لغزش هاي خيلي زياد و پرخطر هستند و بقيه نقاط نيز داراي خطر متوسط مي باشند؛ بخش كمي از حوزه با لغزش با پهنه كم خطر رو به روست.

he ultimate aim of any research on the mass movement processes is to prepare zonation map and classify area into different degrees of hazard in order to mitigating related damages. This study was undertaken using F-AHP & GIS within Nekaroud watershed in Mazandaran province. Pairwise comparisons showed that sub-criteria’s Slope (>30%)، elevation (> 1700 m)، distance from fault (0-200 meter)، distance from river، residual land-use and precipitation (>600 mm) have high weight than others in their group which lead to increasing occurrence of landslides. In the study area much amount of lime stone was found which is effective in reducing landslide. Major parts of central areas of watershed are prone to the most dangerous and high frequency landslides، other parts of watershed classified into medium and a little part is in low danger class.