جايگاه منطقه اي و جهاني جمهوري اسلامي ايران در توليد علم حوزه اپيدميولوژي

Regional and Global Position of the Islamic Republic of Iran in Epidemiology Research

مقدمه و اهداف: اين پژوهش با هدف مطالعه جايگاه جمهوري اسلامي ايران در توليد علم منطقه اي و جهاني حوزه اپيدميولوژي طي سال هاي 2015-2011 ميلادي انجام شده است. روش كار: اين پژوهش نوعي مطالعه كاربردي بوده كه با استفاده از شاخص هاي علم سنجي انجام شده است. جامعه پژوهش شامل تمامي 53300 مقاله اپيدميولوژي جهان طي سال هاي 2015-2011 ميلادي است كه در پايگاه اسكوپوس نمايه شده اند. يافته ها: پژوهشگران اپيدميولوژي كشور در بازه ي زماني مورد بررسي، تعداد 1196 مقاله بين المللي تاليف كرده اند كه ايران را در جايگاه شانزدهم جهان و نخست خاورميانه قرار مي دهد. بررسي توليدات علمي دانشگاه ها نيز نشان مي دهد كه 7 دانشگاه ايراني در جمع 10 دانشگاه پرتوليد منطقه ي خاورميانه قرار داشته اند. ميانگين استنادهاي دريافتي مقاله هاي پژوهشگران ايراني در حوزه ي اپيدميولوژي معدل 3/9 استناد به ازاي هر مدرك بوده كه اين ميزان براي كل توليدات خاورميانه و جهان برابر با 5/3 و7/4 استناد است. هم چنين توليدات علمي ايران در سه شاخص درصد مدارك استنادشده، درصد مقاله هاي پراستناد و تاثيرگذاري استنادي وزن دهي شده در سطح رشته، از سطح كيفي پايين تري در مقايسه با متوسط منطقه و جهاني اين حوزه برخوردار بوده است. نتيجه گيري: با وجود جايگاه برجسته كشور در زمينه كميت توليدات علمي حوزه اپيدميولوژي، كيفيت اين توليدات نسبت به متوسط منطقه اي و جهاني پايين تر است.

Background and Objectives: The current research tries to investigate the position of Iran in regional and global research of epidemiology. Methods: To conduct this applied research, scientometric indicators were utilized. The study population comprised 53300 papers published by different countries during 2011 to 2015 indexed in Scopus database. Results: The results of the study revealed that Iranian Epidemiology researchers published 1196 international articles, making Iran the 16th country in the world and the first country in the Middle East region. Investigating the publication output of institutions showed that seven out of top ten institutions in the Middle East were from Iran. Iranian publications received 3.9 citations on average, while the mean number of citations for regional and global publications was 5.3 and 7.4, respectively. Moreover, the scientific output of Iranian researchers in epidemiology had a lower quality compared to the region and the world, based on three indicators: citedness rate, percentage of highly cited papers, and field-weighted citation impact. Conclusion: Despite the notable position of the Islamic Republic of Iran in the quantity of the research output in epidemiology, the quality of these publications is relatively low in comparison with regional and global average